მსოფლიოში კორონა ვირუსი მძვინვარებს, ადამიანებს სულ უფრო მეტად უწევთ სახლში ჯდომა. თუმცა, სახლში რომ გასართობი ბევრია, ამაზე უმეტესობას საკმაოდ ბუნდოვანი წარმოდგენა აქვს. მე მინდა შემოგთავაზოთ გართობის ერთი სახეობა, კერძოდ კი, სახლის მებოსტნეობა.
სახლის პირობებში ბოსტნეული ადრეც მომიყვანია, გასართობად ცხადია. წელს კი ვეცდები, იგივე პროცესი გავიმეორო ისე, რომ თან რაც შეიძლება დაწვრილებით აღვწერო ეს პროცესი. მე ამ ყველაფერს მოგიყვებით იმ თესლების მაგალითზე, რაც მე მაქვს – დეკორატიული ზომის ჰიბრიდული პომიდორი “Tiny Tim“, თუმცა პომიდვრის სხვა ჯიშებზე და მრავალი სახის ბოსტნეულზე ეს პროცედურები იგივეა. მაშ ასე, დავიწყოთ!
ყველაფერი იწყება თესვით, თუმცა დიდ ქოთანში (ან თუნდაც ღია გრუნტში, ვისაც რა გაქვთ) ეგრევე რომ ვშვლიპოთ თესლები, ეს ამბავი კარგად არ დამთავრდება. ჯერ გამოგვყავს ჩითილები, შემდეგ კი მათგან საუკეთესოებს გადავიტანთ მიწაში.
ჩითილების გამოსაყვანად საჭიროა ოთხი ძირითადი ინგრედიენტი: მიწა, თესლები, პლასტმასის ჭიქები და წყალბადის მონოქსიდი, რომელიც გლეხკაცობაში სასმელი წყლის სახელითაა ცნობილი. თუკი ამის საშუალება არის, ჭიქების ნაცვლად შეიძლება სპეციალური საჩითილე კონტეინერის გამოყენებაც, თუმცა ჩემი ტუტორიალი პროლეტარულ-გლეხურია, ამიტომ იყოს პლასტმასის ჭიქები. სასმელ წყალს კი, ასევე სასურველია, თუ ონკანიდან გამოსვლის შემდეგ რაღაც პერიოდი არ გამოვიყენებთ და ვაცდით მასში არსებულ არასასურველ გაზებს (მცენარისთვის არასასურველ, ჩვენ შეგვიძლია ვსვათ) ამოორთქლდნენ.
სანამ ამ ყველაფერს ერთმანეთში გადავზელთ, ჭიქებს აუცილებლად უნდა გავუკეთოთ ნახვრეტები, სასურველია ძირზე. წინააღმდეგ შემთხვევაში წყალი დადგება, დაჭაობდება და ვერაფერს ვერ მივიღებთ. დიდ ფანატიზმს ნუ გამოიჩენთ ამაზე, ორი-სამი პატარა ნახვრეტიც საკმარისი იქნება.
თუკი ინგრედიენტების შეგროვების ეს ურთულესი ეტაპი გადალახულია, დანარჩენი საქმე მარტივდება. ჭიქებს ვავსებთ მიწით და ცოტათი ვრწყავთ, ვაცდით რამდენიმე წუთი, რომ გაიჟღინთოს და კარგად დაჯდეს და ვიწყებთ თესვას. ფანატიზმი აქაც დაუშვებელია, ამიტომ თესლებს ჭიქის ძირამდე ნუ ჩატენით! 5-10 მმ სიღრმე იდეალურია. თუკი სახაზავი არ გაქვთ, ან თვალით ვერ ზომავთ, დაახლოებით ერთი თითის დადების სიღრმე იგულისხმება. ნაზად და ფაქიზად ვაყრით ზემოდან მიწას, ოდნავ ვტკეპნით (ოდნავ!) და განმეორებით ვრწყავთ. Voila, ჩითილების თესვის პროცესი დასრულებულია. ჭიქებს ვდგამთ თბილ, მაგრამ არა ცხელ ადგილზე, მაგალითად ფანჯრის რაფაზე, ვინიშნავთ დათესვის დღეს and the waiting game begins.
სანამ ჭიქებს ფანჯრის რაფამდე მივიტანთ, სასურველია თუკი მათ დაცვას დავუყენებთ. ჩემს შემთხვევაში ამ დაცვის როლს კატა ასრულებს.
თუკი ეს პოსტი აქამდე წაიკითხე, მაშინ აუცილებლად გირჩევ ჩემი ძველი პოსტის წაკითხვასაც, სადაც დაწვრილებით მაქვს აღწერილი რომელი ინგრედიენტი სად შეიძლება იშოვო. წარმატებები ყველას, მათ შორის მეც, ამ რთულ დროს.
ყვავის ბუდე 
One thought on “პომიდორი ქოთანში, ნაწილი 01 – ჩითილების თესვა”